مواد بیوپزشکی موادی هستند که با سیستم‌های بیولوژیکی تعامل دارند، برای تشخیص، درمان، ترمیم یا جایگزینی بافت‌ها و اندام‌ها یا بهبود عملکرد یک ارگانیسم استفاده می‌شوند. می توان آن را به مواد فلزی پزشکی، مواد پلیمری پزشکی، مواد سرامیکی پزشکی و غیره تقسیم کرد که در این میان مواد فلزی پزشکی سهم زیادی به ویژه محصولات ارتوپدی و محصولات قلبی عروقی را به خود اختصاص می دهند.
به دلیل نزدیکی تیتانیوم به استخوان انسان، زیست سازگاری خوبی با بافت های انسانی، بدون عوارض جانبی سمی، با مزایایی که با مواد دیگر قابل مقایسه نیست، دارد، بنابراین تیتانیوم پزشکی به طور گسترده در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است.
★بیوسازگاری: حداقل واکنش بیولوژیکی با بدن انسان دارد و غیر سمی و غیر مغناطیسی است. به عنوان یک ایمپلنت انسانی، هیچ گونه عوارض جانبی بر روی بدن انسان ندارد.
★خواص مکانیکی:
با استحکام بالا و مدول الاستیک کم، نه تنها نیازهای مکانیکی را برآورده می کند، بلکه شبیه مدول الاستیک استخوان طبیعی انسان است که می تواند اثر محافظ استرس را کاهش دهد و برای رشد و بهبود استخوان انسان مفیدتر است.
★مقاومت در برابر خوردگی:
آلیاژ تیتانیوم یک ماده بی اثر است که دارای مقاومت خوردگی عمدی در محیط فیزیولوژیکی انسان است و محیط فیزیولوژیکی انسان را آلوده نمی کند.
★سبک وزن: به طور کلی، چگالی آلیاژ تیتانیوم تنها 56 درصد از چگالی فولاد ضد زنگ است. پس از کاشت در بدن انسان، بار بدن انسان تا حد زیادی کاهش می یابد.
